Mijn collega Istvan is uit mijn leven verdwenen: dit was zijn laatste week bij Haldex. Dat vind ik best jammer want na het zwoegen en zweten op het werk liftte ik met hem mee naar Straatsburg, waar hij me op een kleine twintig minuten wandelen van het Amitel afzette. Vanaf heden zijn treinstakingen weer een potentiële bedreiging voor mijn geluk, een niet zeldzaam verschijnsel hier in Frankrijk. Vorig weekend werd er ook al gestaakt maar niet op mijn lijn, wat de lijn Straatsburg-Hagenau is. Vrijdag, 16 uur: Istvan has left the building. En wat deed ik? Zijn bureau inpikken natuurlijk! Hij had immers een 24″ monitor gekoppeld aan zijn dockingstation, wat vijf inch meer is als de mijne. Terwijl ik aan het genieten was van mijn verovering en alle knopjes ervan aan het uittesten was, bemerkte ik dat de buit met de digitale aansluiting was verbonden. I had a cunning plan. Hoewel ik een verwoed Blackadder fan ben en al lang wacht op een opportuniteit om deze catchfrase te gebruiken, zou ik me toch beter focussen op de Franse taal, aldus: J’avais un plan de la ruse! Ik haalde een tweede monitor uit de voorraadkamer en sloot deze aan op de analoge uigang van het dockingstation. Zo heb ik nu een 24 inch monitor voor het echte werk en een 19″ waar outlook op gemaximaliseerd staat! Wijlen Istvan zijn bureaustoel heb ik wel gedumpt, veel te zwaar en te log. Doch het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, samen met zijn bureau heb ik ook zijn telefoon in mijn bezit en meer specifiek zijn telefoonnummer. Vanaf maandag zullen alle gebruikers die problemen hebben met het ERP-systeem Axapta en radeloos naar Istvan zijn nummer bellen in hoop op verlossing mij aan de lijn krijgen. Ik vrees dat ik hen alles behalve verlossing zal schenken en de kans is reëel dat vanaf dan voor sommige onder hen wanneer zij in hun wildste nachtmerries telefoneren er aan de andere kant wordt opgenomen met “Bonjour, avec Robin”.
In het Amitel liggen er tal van infobrochures van culturele activiteiten, ook zo van UGC wat een grote bioscoopketen is. Deze week werden een aantal topfilms van 2009 eenmalig herspeeld wat me de unieke kans gaf om Slumdog Milionaire voor de derde keer, ik ben echt wel zot van deze film, in de cinema te zien en dat aan de voordeelprijs van drie euro. We dronken een biertje voor de voorstelling in de loungeroom van het UGC. Een Kronenbourg 1664 en het smaakte best lekker. Kronenbourg is niet enkel een echt Straatsburg’s bier, hoewel nu eigendom van Scottisch & Newcastle, het is ook de best verkochte Franse pils. Terwijl we het bier degusteerden kwam een mede-Amitel bewoner ons begroeten en tijdens de babbel vermelde hij dat er zoiets bestaat als de carte UGC illimité. Voor 20 euro per maand zoveel film als je aankunt! Volgende week eens kijken wat voor administratie ik moet uitvoeren om deze voordeelkaart te ontvangen. In het Frans gedubde doldwaze zever: hier kom ik! Slumdog Milionaire was gelukkig een VO, een Version Originale. Met een bijna bovenmenselijke inspanning heb ik het droog weten te houden tijdens de film, ik had weinig zin in een potje wenen in gezelschap dat ik nog maar een grote week ken; volgende gelegenheid wordt tranen met tuiten! ^^ Na de film lekker decadent gedaan: een Big Mac binnengewerkt voor de smaak en dan op zoek naar een pita bar. Blijkbaar sluiten er een hele boel al om 1uur, ook zo de zaak waar ik zes jaar geleden een kebab gegeten heb tijdens een anderhalf uur durende stop in Straatsburg toen ik met mijn middelbare school van een twee weken durende Italië busreis huiswaarts keerde. Wat trouwens mijn enige bezoek aan deze stad was voorafgaande deze stageperiode. Het vinden van een establishment bleek een uitdaging maar na enig speurwerk vonden we er een. Hoewel ook deze niet lang meer open ging zijn, zijn kebab brood was zelfs al op, zodanig dat ik een kebab gegeten heb in een opengesneden baguette. Wat me zeer goed beviel!
Vandaag, zaterdag, eens goed uitgeslapen, zelfs ontbijt gemist maar dankzij de late snack had ik er niet echt behoeft aan. Ik heb de dag gevuld met brieven posten, marsepein kopen, verslagen schrijven en blogsposts posten. Ik ben content.
Je vous prie d’agréer, Monsieur, Madame, l’expression de mes salutations distinguées.
Robin
Ferm geïnstalleerd! Misschien krijgt ge nu ook Istvan zijn job aangeboden 🙂 Zaten jullie alleen op dat bureautje? Of waart ge weer zo snel dat anderen geen kans hadden om een buit in te slaan?
Istvan zn job wil ik niet: dat de mensen met errors zelf eens leren hoe ze hun fouten moeten oplossen! Geloof trouwens dat dit de bedoeling is over paar jaar: dat er meer probleemoplossendvermogen zit bij bepaalde key-eindgebruikers. En met errors: da’s een batch die ni voltooid is ofzo en de oplossing is dan klik klik vink vink; ja hallo!
Zaten daar met drie. Istvan is weg en de andere zit in een programma waar hij week werkt en een week les volgt, die heeft deze week les en volgende twee weken examens. Dus ben all alone in the world…
Hm, beetje saai dan, alleen op de wereld. Hopelijk krijgt ge leuke jobkes om u bezig te houden. Want ik vraag me nog steeds af wat ge ginds moet doen.
Kzie u al helemaal zitten, verdrinken in die twee grote schermen met uw neus er vlak voor (zoals gij achter een pc zit) 🙂
Een industriële megabrouwer zijnde, produceert Kronenbourg inderdaad een leuke, sprankelende substantie. Ik heb dat eens ooit, in een ver evolutionair verleden toen de mensen nog klauwen hadden (alhoewel, uw koolschoppen moeten zeker niet onderdoen voor die van de gemiddelde prehistorische diersoort) gedegusteerd – lees gezopen – dat het niet meer schoon was om te zien, op een skivakantie te Les Deux Alpes in het gezelschap van stroeken en andere paaseieren.
Inderdaad, Les Deux Alpes, waar onze nonchalante rosse Radfahrgott met het gele kleinood om de schouders in de Tour de France van 1998 bezweek onder het onbarmhartige gebeuk van de stijf gedopeerde Italiaanse piraat.
Desondanks, twintig euro voor een maand cinema à volonté? Dan gaat ge u ook storten op de cinefiele Franse cinema? Films lijken me een mooie, zoniet de énige, weg uit de roestige kluisters genaamd Familie en Werk, aldus de grote wijsgeer Homer Simpson.
Geniet van uw alleenheerschappij, en zoals uw studiegenoot en occasionele veldritsympathisant Koen al zei, wat spookt ge zoal uit bij Haldex, behalve wat toveren met de aansluitingen van andermans apparatuur? 😉
Have fun!