We verlieten Marina en Monterey en reden zuidwaarts naar de 17-mile drive. Een van de mooiste auto routes ter wereld, die toevallig op een privé terrein ligt en $9.5 kost om te mogen berijden. Spijtig genoeg hing er een dichte mist en was het zicht bij momenten beperkt. We hielden halt bij Sheppard Knoll en Huckleberry Hill maar de oceaan zat verborgen in de mist. We vervolgende onze weg voorbij Point Joe, Fanshell Overlook, The Lone Cypress en Pescadero Point. al deze punten lagen aan de zee en het zicht in de mist had het wel iets bijzonders. De Lone Cypress is een Monterey Cypress die al meer dan 250 jaar alleen op een rots dicht bij de oceaan staat en het symbool is van de Peble Beach Company, de eigenaar van het domein. Van Pescadero Point konden we Point Lobos, waar we de vorige dag hadden afgesloten, zien aan de andere zijde van de baai. We dolden wat op de rotsen en zaten wat naar de zee te kijken. Toen we het domein uitreden, trok de hemel open en verdween de mist. We stelden de gps in op de dichtstbijzijnde McDo, reden er naar toe en aten er onder andere een Big Mac en een vanilla cone.
We begaven ons zuidwaarts naar het Big Sur State Park. Het kleine park was druk en een parkeerplek vinden bleek niet evident te zijn. We volgden een wandelpad naar de Pheiffer Falls en de valley view. Beiden waren minder spectaculair dan wat we gewoon waren in Yosemite. Maar we konden onder de waterval staan en bij het uitzichtpunt vloog er een roofvogel op een paar meter langzaam voorbij. Zo heeft alles wel een nieuw en leuk kantje. Ons bezoek aan Big Sur duurde maar anderhalf uur en we vervolgden onze weg zuidwaarts langs de mooie Highway 1 naar Hearst Castle. De weg was hoewel mooi, vrij traag want hier en daar zaten we vast achter auto’s die tot twintig mijl onder de snelheidslimiet reden.
Vanaf het bezoekerscentrum konden we op een heuvel het spectaculaire Hearst Castle al zien liggen. Het was echter tegen vijf uur en alle tours waren uitverkocht op de self-guided van 5u40 na maar dan moesten we nog bijna een uur wachten waardoor de tijd in het domein ons te beperkt leek. Aldus besloten we de volgende dag terug te komen. We reden verder zuid naar Santa Maria.
Ons hotel, de Santa Maria Inn, was luxueus en groot, zelfs naar onze normen ^^. We checkten probleemloos in en installeerden ons in de enorme kamer om vervolgens naar een Subway te rijden voor ons avondmaal. Ik nam een Big Hot Pastrami en hij smaakte fantastisch, hij was dan ook zeer rijk belegd: #1 sub van de reis. Vervolgens reden we naar Vons met behulp van de gps en kochten er een Boston Chocolate Cream Pie. Nadat we aan de receptie een mes gevraagd en gekregen hebben, verdeelden we op onze hotelkamer we de taart en vraten hem op. Hij smaakte maar middelmatig.
Yours faithfully,
Robin