Donderdag in de cafetaria een vreemde ontdekking gedaan: Mijn oog viel toevallig op het ticket van mijn tafelgenoot en ik merkte dat ze tien percent minder betaalde dan mij voor dezelfde maaltijd. Ik vergeleek de beide rekeningen en zag dat mijn ‘Type Client’ gelijk was aan Aucun. Ik verifieerde de briefjes van de andere mee-eters en aangezien ik de enige was met dit klanttype rees het vermoeden dat ik per abuis serieus in de zak werd gezet. Er wordt niet in cash betaald in de cafetaria, aan de kassa toon je jouw lidkaart met je kamernummer op, en aan de hand hiervan gaat het bedrag van je krediet af. Mijn account was dus verkeerd geconfigureerd: zelfs na mijn uren moet ik mij bezig houden met IT Support! Ik de volgende dag naar de balie waar ik met een rekening in de hand informeerde naar mijn klanttype en de bediende begreep onmiddellijk dat het foutief was en corrigeerde de vergissing. Ik was waarachtig dolgelukkig. Ik neem altijd de dagschotel met een dessert, en dankzij de rechtzetting bespaar ik dagelijks 72 cent wat erop neerkomt dat ik vanaf nu elke dag dessert kan nemen zonder extra krediet aan te schaffen.
Zaterdagmorgen begon goed: ik zat online de krant te lezen toen ik me realiseerde dat het niet normaal is om het hout van de stoel tegen mijn huid te voelen terwijl ik een broek draag. Daar ging mijn Nieuwjaarsresolutie ‘geen kleren scheuren’, al was de oorzaak deze maal wel slijtage in plaats van het gebruikelijke roekeloos gedrag. Hoewel ik het spijtig vond, zette deze gebeurtenis geen domper op mijn dag en ik zette spoedig koers naar het station. Na zorgvuldig beraad heb ik besloten om op zaterdag 13 en zondag 14 maart Lyon te bezoeken. Waarom Lyon? Omdat de prijzen voor tickets voor Parijs op minder dan acht weken al te hoog waren en omdat Lyon nog net te doen is qua reistijd om te bezoeken in een weekend. Ik vertrek de zaterdag om zes uur en kom aan om elf uur en zondag vertrek ik om half zeven ‘s avonds en arriveer ik in Straatsburg rond middernacht. De tickets kosten 56 euro heen en terug. Zo heb ik al een lange trip in maart en april, en de kans is reëel dat er nog één volgt in mei.
Zaterdagnamiddag ben ik zo hoffelijk geweest om een damsel in distress uit de nood te helpen. Haar laptop vertoonde regelmatig het bsod (blue screen of death) en ik heb haar data gebackupd, de machine geformateerd en haar een nieuw besturingssysteem geïnstalleerd en geconfigureerd. Zelf in mijn weekend hou ik mij bezig met IT Support!! Kleine 6 uur voor alles goed te krijgen, merendeel van de tijd kroop in het kopiëren van haar 75gb aan muziek en films. Maar ik vond het wel plezant: instellingen in het Fins zijn cool 😀
Zaterdagavond nog een leuk feestje gehad en zondag chillen met de nieuwe House aflevering en mijn tweewekelijks activiteiten rapport geschreven.
Je vous prie d’agréer, Monsieur, Madame, l’expression de mes salutations distinguées.
Robin
Niks verdiend aan het helpen van de damsel? Had u anders nog een tripje naar Parijs kunnen opleveren. Mss zelfs met gezelschap 😉 En wie weet kunt ge nog een vijfde taal leren, Finse films zijn soms ook interessant 🙂
En stilletjes vraag ik mij af waar jij een nieuw besturingssysteem hebt gehaald. Maar misschien is het niet beter dit te vermelden op dit vermaledijde blog waar allerlei spionnen en crawlers rondlopen.
niks verdiend? eeuwige dankbaarheid natuurlijk ^^
In de winkel een besturingssyteem gekocht natuurlijk, piraterij is diefstal!
Terecht die arme Bill Gates moet ook wat verdienen!
Voor niks 6 uur werken voor een praktisch wildvreemde dan moet ze lang, blond en welgevormd geweest zijn 🙂
Ten eerste heb ik een goed hart en ten tweede discrimineer ik niet op haarkleur.
‘Zaterdagmorgen begon goed: ik zat online de krant te lezen toen ik me realiseerde dat het niet normaal is om het hout van de stoel tegen mijn huid te voelen terwijl ik een broek draag.’
Geef gerust toe; uw pielemuisje hing uit uw broek?
“Bospoeper” moet ge natuurlijk niet te letterlijk nemen hé 😉