La cinquième semaine

Deze week was voor een erg drukke werkweek: ik heb verschillende programmeer opdrachten gekregen, ik heb voor mijn school een verslag over de bedrijfsfilosofie van Haldex geschreven en vrijdag ben ik voor de tweede maal met een bedrijfswagen naar Heidelberg gereden. Ik ondernam de tocht alleen en aldus kon ik me laten gaan op de Duitse autostrades. Er was weinig volk op de baan en de weersituatie was ideaal. De Ford C Max waarmee ik me verplaatste, rijdt lekker, zeker nu ik hem wat gewoon ben, al heeft hij moeite om boven 195 kilometer per uur nog te versnellen. Na de werkdag, toen ik bijna terug in Weyersheim was om het voertuig af te leveren, besloot ik hem eerst nog vol te tanken. Ik stopte aan een schamel benzinestation en verdomme: ze aanvaardden mijn tankkaart niet! Gelukkig had ik het eerst binnen gevraagd in plaats van onmiddellijk te starten met tanken. Ik reed naar een groter Total station wat verderop. Ik begon met het vullen van het benzinereservoir en na een kleine dertig liter, klikte de pomp af, alsof hij vol is, maar ik wist dat dit onmogelijk was. Ik trachtte door te gaan maar telkens klikte de pomp af. Als ge mijn geld niet wil, dan moet ge het maar zeggen hoor en aldus brak ik het vullen af. De wagen zijn benzinereservoir afsluiting is een vrij onhandig ding. Ik moest verschillende pogingen ondernemen om hem goed vast te schroeven. Toen hij krak zei, besloot ik dat het goed was. Uiteindelijk parkeerde ik de auto op de Haldex parking met een tank die twee derde vol is.

Woensdag vergezelde ik Japser naar het ugc cinema complex om naar de nieuwe Guy Ritchie film Sherlock Holmes te kijken. Ik vond de film goed: hoge entertainment waarde en een uitstekende soundtrack. Na de film nog een schokkende ontdekking gedaan: hier in de McDonald hebben ze geen milkshake: omfg! Ze hebben een kleiner duurder equivalent en enkel in frambozensmaak!? Ah, zolang ze de eurodeals kennen, hamburger voor één euro, ben ik tevreden 😉

In het weekend vooral bezig geweest met programmeren en wat dwalen doorheen de straten van Straatsburg. Zaterdagnacht was er een kitchenparty in het Amitel, die zoals gewoonlijk best gezellig was.

De balans na vijf weken Straatsburg is mijns inziens positief. De mensen en het werk zijn fijn. Al klop ik wel lange dagen in vergelijking met wat ik op school gewoon was en mijn dierbare medestudenten hebben volgende week vakantie, al zullen ze waarschijnlijk een aanzienlijk deel ervan moeten besteden aan het derdejaars project.

Je vous prie d’agréer, Monsieur, Madame, l’expression de mes salutations distinguées.

Robin