In de ochtend van dag 26 wandelden we westwaarts van ons hotel op McAllister Street langs City Hall om op de kruising met Gough Street noord te gaan richting Jefferson Square. Dit grasperk gelegen op een helling is hoewel klein, best mooi en een oase van rust voor de omgeving. Vervolgens trokken we noordwest via Raymond Kimbell Playground waar een aantal voetbalvelden gelegen zijn en een voetgangersbrug ons over Geary Boulevard bracht. We belanden bij Alta Plaza, een klein park in Pacific Heights met tennis velden en een redelijk zicht over de stad, om zo naar Presidio te gaan. We wandelden langs de Presidio Golf Course tussen de rondvliegende golfballen noordwaarts verder het parkgebied in tot we aan het Cemetery Viewpoint kwamen waar we op een bankje genoten van het zicht op de Golden Gate Bridge en Alcatraz in de mist.
De Lincoln Boulevard was opengebroken door werken en ontoegankelijk voor ons, we volgden een omleiding langs Mason Street, die ons met zicht op de baai naar het Palace of Fine Arts leidde. Voor dit erg mooie gebouw ligt een grote vijver omgeven door bankjes, en op een van deze zaten we even te kjiken naar dit alles. Niet ver hier vandaan ligt het Letterman Digital Arts Center waar onder andere Lucas Arts gevestigd is.
We dwaalden er wat rond en in een Starbucks nam ik een banana chocolat chip cake en een strawberry smoothie als brunch, welke ik op at op het terras met zicht op de koepel van het Palace of Fine Arts.
We trokken enkele mijl zuidwaarts en verlieten Presidio voor het Alamo Square. Rondom dit plein liggen er vele merkwaardige huizen in Victoriaanse stijl. Vervolgens wandelden we over Panhandle naar Golden Gate Park, het grootste park van San Francisco. We liepen rondom de Conservatory of Flowers, door de Daliha Garden, bezichtigden de California Academy of Sciences en het M. H. de Young Museum en bezochten de Japanese Tea Garden, waar we thee dronken en sweet rice cakes aten. Hoewel de tuin erg moois is, is hij niet erg groot maar hij is wel de $7 inkom fee waard!
We verlieten het park rond 15u30 langs de Cross Over Drive om naar Twin Peaks te trekken. We beklommen de heuvel en hadden er een prachtig zicht over de stad en de mist die hing over de oceaan en die de Golden Gate Bridge bij momenten helemaal aan het zicht onttrok. Het probleem was dat we dit prachtig zicht niet beleefden van op Twin Peaks maar van op Grand View Park. Maar geen erg want het park deed zijn naam eer aan. we trokken westwaarts en beklommen Mount Sutro die we weer aanzagen voor een deel van Twin peaks, het was pas toen we boven op deze heuvel stonden dat we duidelijk het ware Twin Peaks zagen. We hadden echter al circa twintig kilometer gewandeld en Willem had een blaar, aldus besloten we Twin Peaks met de auto op een avond te bezoeken voor een nachtelijk zicht over San Francisco.
Onze volgende doelstelling was het Mission gebouw in de wijk Mission Dit is het oudste gebouw van de stad en dateert van 1776. We hadden echter onze positie slecht ingeschat waardoor we te ver noord in Haight Ashbury belandden. In de leuke Haight Street kochten Joeri en Willem een heerlijke smoothie in een Ben en Jerry’s die ze opaten op in het nabij gelegen Buena Vista Park. We zaten er op een bankje terwijl we een partijtje tennis bezichtigden. Na deze pauze trokken we verder naar de Mission. We vonden het missiegebouw niet meteen, het stond immers niet aangeduid op onze kaarten maar toen ik een foto nam van een mooie kerk sprak een vouw me aan en ze zei me dat ik zeker ook een foto moest nemen van het klein gebouw ernaast want dit was het missiegebouw. We dankten haar en ze vertelde dat ze wist dat de kaarten niet volledig waren. Het was reeds half zeven toen we bij het gebouw arriveren en het was reeds gesloten. Toch waren we blij het gezien te hebben.
Onze doelstellingen waren gehaald dus keerden we via Dolores Street en Market Street terug naar het hotel. In de lobby vroegen we aan de receptie of er in de buurt een goed steakrestaurant was. De man aan de balie raadde ons Tad’s Steakhouse in de buurt van Union Square aan. Na een verfrissing op de hotelkamer trokken we naar het aangeraden eethuis. Het vergde wat zoekwerk want we meenden dat het Ted’s steakhouse was gelegen in de eerste rechts in Powell Street in plaats van Tad’s aan de rechterkant na het eerste kruispunt.
Hoewel een restaurant met open keuken heeft Tad’s veel fastfood invloed in zijn organisatie. Bij binnenkomst schoven we aan en bestelden drie Tad’s Famous Steaks, twee biertjes en een cola en betaalden meteen $55,56. We kregen meteen een plateau met elk een slaatje en de drank erop; en een apparaat dat zou beginnen trillen en flikkeren als onze steaks klaar waren, waarna we de borden konden afhalen. De grote steaks waren smaakvol en vergezeld van een gebakken sweet patato en lookbrood. Het geheel smaakte ons zeer. Na de maaltijd splitsten de wegen van de groep. Willem keerde terug naar de hotelkamer, terwijl Joeri en ik er een gezellige avond van maakten met een paar Anchor Steam Beers in de White Horse, nadat we een Jazz bar hadden afgekeurd wegens te druk.
Yours faithfully,
Robin