Page

Vrijdag 20 augustus, een week na mijn enkelblessure die ik opliep tijdens de afdaling van de Grand Canyon, zat ik voor het eerst weer achter het stuur. Ik was nog niet voor de volle 100% hersteld en mijn enkel deed nog steeds wat pijn maar na de progressie van de voorbije dagen kon autorijden geen probleem wezen. Het deed wat raar en het was niet echt comfortabel want het gas- en rempedaal worden bediend met de rechtervoet. We reden van Bryce Canyon naar Page, een kleine gemeenschap zo’n 200 kilometer westwaarts aan Lake Powell. Dit meer met een omtrek die langer is dan de gehele westkust van de VS werd gecreëerd door de afdamming van de Colorado River. Hoewel nog steeds enorm, zakt het waterpeil de laatste jaren door droogte en extensieve irrigatie. In de late voormiddag reden we naar het Horseshoe Bend Viewpoint, een spectaculair zicht op een 180 graden bocht van de Colorado River. Na het parkeren van de auto wandelden we een half uurtje door los zand naar het uitzichtspunt. We namen wat foto’s, klauterden over wat rotsen en genoten van het zicht. Vervolgens trokken we naar de Upper Antelope Canyon, die in Navajo land ligt en enkel te bezichtigen is door middel van een begeleid bezoek ter waarde van 31 dollar de man.

De excursies vertrokken om het uur en spijtig genoeg waren we net te laat voor die van 12 uur, aldus zaten we een klein uurtje aan de busjes op een bankje naar de woestijn te staren. Om 13 uur stapten we in een open 4×4 tourbusje en niet veel later scheurden we door de woestijn, om na drie mijl te arriveren bij Antelope Canyon. De Canyon is maar enkele meters breed, zo’n 30 meter diep en 120 meter lang maar de zonnestralen veroorzaken een prachtig licht-en kleurenspel op de zandstenen wanden. We waanden ons in een sprookjeswereld.

Antilope Canyon
Antilope Canyon

Na deze fantastische ervaring trokken we naar de KFC te Page voor onze eerste Kentucky Fried Chicken. We namen een Colonel’s Crispy Strips box van 12 stuks voor ons drieën en het smaakte beter als verwacht.

Vervolgens reden we op Highway 98 oostwaarts naar de Rainbow Bridge. Na anderhalf uur bereikten we de 160 naar Kayenta. We herkenden de weg, hier hadden we enkele dagen, en vele mijlen, voordien ook al gereden. De GPS gaf nog 1.5 uur aan toen het ons doordrong dat we het hotel nog niet hadden geinformeerd van onze aanwezigheid. We zouden de 6 uur limiet niet halen. Er was geen gsm bereik, dus telefoneren was geen optie. We stopten en overwogen onze opties; na enkele minuten beraadslagen, maakten we rechtsomkeer en gaven we de Rainbow Bridge op.
Terug in Page bezichtigden we de Glen Canyon Dam en wandelden over de Dam Bridge. Vervolgens reden we naar het Wahweap Viewpoint voor een geweldig zicht op Page en Lake Powell. Het was erg rustgevend en we zaten er toch wel even.

We sloten de dag af met een tweede bezoek aan KFC, ditmaal voor het buffet van  $8,99 per persoon. Het smaakte niet geweldig maar het was wel uitgebreid. Bij de desserts ervoer ik voor de eerste maal Jelly, wat erg luchtig is maar ik focuste toch op de chocolade vla. Er was ook een witte brij, waar geen van ons de minste smaak in herkende.

Yours faithfully,

Robin